न्युज डेस्क – ‘भारत का वीर पुत्र महाराणा प्रताप’ सारख्या मालिकांमध्ये बालकलाकार म्हणून दिसलेल्या विशाल जेठवाने ‘मर्दानी 2′ मध्ये बलात्कारी आणि सायको किलरची भूमिका साकारून आपल्या दमदार अभिनयाने लवकरच ओळख मिळवली.’ह्यूमन’ सारख्या मालिकेतील संस्मरणीय पात्रानंतर तो सध्या त्याच्या ‘सलाम वेंकी’ या चित्रपटामुळे चर्चेत आहे. मस्क्यूलर डिस्ट्रोफीने त्रस्त असलेल्या एका व्यक्तीच्या सत्यकथेवर आधारित, विशालला या चित्रपटातील त्याच्या कामाचे खूप कौतुक होत आहे.
त्याच्याशी एक संवादात, विशाल ने सांगितले कि जेव्हा मला मर्दानीची भूमिका मिळाली, तेव्हा मी कोणतीही भूमिका निवडण्याच्या किंवा नाकारण्याच्या स्थितीत नव्हतो. खरे सांगायचे तर यशराजमध्ये मला छोटी भूमिका मिळाली असती तर मी ती कशीही केली असती.
जरी मला राणी मॅम (राणी मुखर्जी) सोबत एक लाईन मिळाली असती किंवा एका फ्रेममध्ये एकत्र उभं राहण्याची संधी मिळाली असती तरी मी तिला आनंदाने दत्तक घेतले असते. जर आपण प्रतिमेबद्दल बोललो तर मला या गोष्टीची फारशी चिंता नाही कारण शेवटी तुमचे ध्येय तुम्हाला तुमच्या जागी घेऊन जाते आणि तुमच्या नशिबात जे लिहिले आहे ते घडते. मी फक्त चांगल्या भूमिकांच्या शोधात राहते. माझ्यासाठीही माध्यम नाही. छोटय़ा पडद्यावरही मला कोणताही अहंकार नाही. माझ्यासाठी सशक्त भूमिका असणे महत्त्वाचे आहे.
विशेष म्हणजे, याआधी मी एका निर्मात्याची पत्नी (निर्माता आदित्य चोप्रा) राणी मॅडम आणि निर्माता (विपुल अमृतलाल शाह) ची पत्नी शेफाली मॅडम यांच्यासोबत ह्यूमनमध्येही काम केले आहे, त्यामुळे हे देखील एक सामान्य घटक आहे. यावेळी केवळ काजोलच नाही तर रेवती मॅडमही महिला दिग्दर्शकाच्या भूमिकेत दिसल्या. वास्तविक जीवनाचा प्रश्न आहे, तर माझ्या स्वतःच्या आयुष्यातही दुर्दैवाने माझ्या कुटुंबातील पुरुष फार काळ जगू शकले नाहीत.
मी माझे वडील, माझे वडील किंवा माझे आजोबा पाहिले नव्हते, ते सर्व माझ्या लहानपणीच गेले होते. मी माझ्या आजोबांनाही थोड्या काळासाठी पाहिलं, त्यामुळे माझ्या कुटुंबाची धुरा स्त्रियांनी घेतली. सर्वांनी सर्व जबाबदाऱ्या धैर्याने पेलल्या. माझ्या वडिलांचे निधन झाले तेव्हा मी १३ वर्षांचा होतो. माझ्या वडिलांच्या निधनानंतर, माझी आई घरोघरी जाऊन भांडी धुणे, झाडू मारणे, पुसणे असे काम करत असे. एक काळ असा होता की माझी आई सुपरमार्केटमध्ये सॅनिटरी पॅड विकायची.
स्वप्नात पाहणे म्हणजे काय असते हे देखील मला माहित नव्हते. आपण ज्या वातावरणात राहिलो त्या वातावरणात उपजीविका हे फक्त स्वप्नच होते. तेव्हा आमच्यासाठी मॉलमध्ये जाणे खूप मोठी गोष्ट होती. हॉटेलमध्ये खाणे म्हणजे एखाद्या परदेशी सहलीसारखे होते. मी सारेगामापा मध्ये बॅकग्राउंड डान्सर म्हणून रुजू झालो आणि तिथे अभिनयाचे वर्ग घेतले. स्वत:च्या कमाईने सायकल घेणे ही किती मोठी गोष्ट आहे, हे त्या संघर्षाच्या दिवसांत जाणवले.
माझे गुरू शोएब खान यांनी मला केवळ अभिनयच शिकवला नाही तर आईचा आदर करायलाही शिकवले. मला आठवतं की माझी आई केटरिंगचं काम करायची. साधारणपणे ती साडी नेसून चांगल्या हॉटेलमध्ये सर्व्ह करत असे. मग कित्येकदा असं झालंय की आई आम्हाला शांतपणे कुठल्यातरी लग्नात किंवा फंक्शनमध्ये चांगलं जेवण खायला बोलवायची, त्या दिवशी आमची मेजवानी असायची. आम्ही तिथे जाऊन लज्जतदार पदार्थ गुपचूप खायचो आणि कोणालाच कळत नसे.
पोळी-अन्नाच्या या धडपडीत आयुष्य पुढे सरकत होते. मी रेल्वे स्थानकांवर बरीच पथनाट्येही केली. मीरा रोड स्थानकावर सादर केलेले पथनाट्य व्हायरल झाले. आधी छोट्या नोकऱ्या मिळाल्या मग टीव्हीवर महाराणा प्रताप म्हणून मोठा ब्रेक मिळाला. पण एक वेळ अशी आली की मला स्वतःवरच शंका येऊ लागली. त्या काळात मला खूप रडायचे. मग जेव्हा मला मर्दानी मिळाली, तेव्हा तो माझ्या करिअरचा टर्निंग पॉइंट ठरला.
मला वाटते की त्याने माझे मर्दानी पाहिले आहे. वेंकीच्या भूमिकेसाठी रेवती मॅम आणि चित्रपटाची लेखिका यांच्या मनात मी एकटाच होतो. जेव्हा मला फोन आला तेव्हा मला सांगण्यात आले की या चित्रपटात काजोल मॅडम माझ्यासोबत आहेत आणि रेवती मॅडम या चित्रपटाचे दिग्दर्शन करणार आहेत. मला हा प्रकल्प गुप्त ठेवण्यास सांगण्यात आले, तोपर्यंत मला माझ्या भूमिकेबद्दल माहिती नव्हती. जेव्हा मी माझ्या भूमिकेबद्दल ऐकले तेव्हा मी इंटरव्हल पॉइंटपर्यंत खूप भावूक झालो होतो.
मी स्वतःला या भूमिकेशी आणि कथेशी जोडले आहे कारण मी वास्तविक जीवनातही माझ्या आईच्या खूप जवळ आहे. हा चित्रपट करण्यापूर्वी मला मस्कुलर डिस्ट्रॉफी सारख्या आजाराची माहिती नव्हती. माझे पात्र वेंकी या आजाराने ग्रस्त दाखवले आहे. हा असा दुर्मिळ आजार आहे, ज्यामध्ये पीडित व्यक्तीच्या शरीरातील स्नायू हळूहळू काम करणे बंद करतात.
असे रुग्ण सहसा 13-14 वर्षांपेक्षा जास्त जगत नाहीत. मला रेवती मॅम यांनी एक व्हिडिओ पाठवला होता, ज्यामध्ये मस्क्यूलर डिस्ट्रोफीने ग्रस्त असलेल्या रुग्णाचा संपूर्ण प्रवास होता. ज्यांच्या जीवनावर हा चित्रपट आधारित आहे, त्या व्यंकटेशलाही मी भेटलो नाही. रेवती मॅडमची दृष्टी, स्क्रिप्ट आणि माझी कल्पनाशक्ती यावर आधारित मी हे पात्र साकारले आहे. यानंतर मी तीन चित्रपटांचे शूटिंग केले आहे. पण मी त्याच्याबद्दल फार काही सांगू शकणार नाही. हे सर्व 2023 मध्ये येतील, जे यशराज सोबत आहेत.
